Verslaafd &
Interventie
ANDERE PUBLIEKE INTERVENTIES & PUBLICITEIT
In 2017 kwam er een tijdelijke stop van het programma Verslaafd!. Peggy-Sue werd dat jaar gevraagd voor het programma Utopia, om daarin een cliënt te begeleiden. Dus ook dat jaar kwam Peggy-Sue publiekelijk voor de Nederlandse televisie in actie als agoog en verslavingsspecialist. Dit jaar maakt Verslaafd! dus een comeback, met daarin interventionist Maarten Dammers.
Het jaar 2018 is wederom een spannend en bewogen jaar. Want o.a. is ook in dit jaar Peggy-Sue niet te missen op de Nederlandse televisie, dit keer voor 'Het Rotterdam Project'. Daarnaast heeft ze een contributie geleverd aan een boek dat vanaf oktober 2018 verkrijgbaar is op Amazon. Het boek ‘The Only 21 Stories You Will Ever Need to Be Successful in Life & Business’ deze is uitgegeven door Lucinda Douglas en Peggy-Sue is één van de 21 auteurs. In een kijkje in haar leven, het verhaal ‘Booze Interrupted’ schrijft zij over haar succes in het leven, maar vooral ook over alles wat daaraan voorafging. Dit ‘slice-of-life’ verhaal gaat onder andere over haar eigen verslaving aan drank en middelen, en het overlijden van haar grote liefde Tami in 2015.
“Ik wil dat mensen mijn verhaal kennen. Ik ben destijds clean en sober geworden, maar ik had nog enorm veel pijn. Verslaving maakt echt zoveel kapot, dit heb ik aan levende lijve ondervonden. Onze scheiding in 2008, het feit dat wederzijdse verslaving ons huwelijk kapot had gemaakt en het feit dat ik zelfs daarnaast haar steeds verder kwijt raakte aan de ziekte verslaving. Toen ik hoorde dat ze was overleden kwam er een bepaalde rust over mij, want de weken vóór haar dood waren slopend. Ze was niet gezond voor me, maar daarentegen was ze nog steeds een deel van mij. Haar dood voelde als de dood van mijn kind. Mijn hart was eruit gerukt. Ik wilde destijds (de periode van de scheiding) dood. De jaren daarna waren ook nog zeker niet makkelijk. Ik ben nu klaar om het hierna los te laten. Ik wil nu verder. Mijn verhaal is een ode aan Tami.”
WAAROM IN DE MEDIA?
De intentie van Peggy-Sue om publiekelijk op televisie en andere media te verschijnen was niet een makkelijke beslissing. “Je deelt en verliest toch een enorm stuk privacy, wat nooit meer terug te draaien is. Ik heb er zeker twee jaar voor nodig gehad om eraan te wennen. Ik was niet direct overtuigd dat dit is wat ik voor mezelf wilde. Maar, de uiteindelijke beslissing nam ik voornamelijk omdat ik het écht belangrijk vind een bijdrage te leveren aan het de-stigmatiseren over alles van verslaving.” Zo wordt Verslaafd! uitgezonden op een populaire zender, veel mensen hebben ten minste één aflevering gezien. “We merken dat door het bespreekbaar te maken mensen er anders mee omgaan, in ieder geval minder ‘lacherig’. Bovendien vond ik dat het door de programmamakers met integriteit werd benaderd.” Met Utopia had ik hetzelfde.”
“Verslaving is het makkelijkst te begrijpen als een mentale ziekte. Het zit in je brein én je kan er wat aan doen. Mensen moeten er niet zo spastisch over doen. Er zijn zoveel programma’s, ook online over hoe je er uit moet zien, wat je moet eten, het gaat maar door. Waar het nou echt om draait, de kern, hoe het zit ‘van binnen’, dat mis ik. Het mooiste zou zijn als mensen er niet meer van opkijken wanneer je niet kunt komen omdat je naar AA gaat, en dat je een sponsor hebt. Zoals dat in Amerika al meer is dan in Nederland.
Hoe langer Peggy-Sue dit werk doet, hoe meer ze begrijpt wat mensen nodig hebben. Daarnaast is ze ook niet meer onzeker over wat ze te vertellen heeft, wat ze aan het begin van haar werk nog wel eens was, naar eigen zeggen. Volgens Peggy-Sue hoeft niet iedereen een ervaringsdeskundig behandelaar te worden. Zelf heeft zij in beginsel dit werk niet persé vanuit ervaringsdeskundigheid gedaan en heeft ze zelfs haar vraagtekens bij mensen die denken ervaringsdeskundige behandelaar te kunnen worden, alleen omdat zij een verleden hebben met verslaving. “Ik ben heel erg gefocust, de tijd en aandacht die ik besteed aan dit werk is absoluut vanuit een ‘soul purpose’. Ik koos er niet bewust voor, het kwam telkens weer op mijn pad. Daarnaast heb ik een zakelijke achtergrond. Je moet mensen óók zakelijk benaderen, maar altijd vanuit authenticiteit. Daar voelen mensen zich goed bij. Zo ben ik van mening dat niet iedereen geschikt is voor dit werk. Ik heb in veel bedrijven gewerkt en heb onder andere voor Sony Europe het project live online in een CMS-systeem gemanaged. Ik was wel ‘ziek’ en werkte als een maniak; te veel en té lang. Niemand heeft dat herkent. Ik voelde me veel schuldig als ik werkte, omdat ik voelde dat ik uit balans was. Toen ik in mijn herstel weer wilde beginnen met werken, wilde ik niet terug naar ‘Corporate Consumer Electronics’. Ik wilde in elk geval iets doen wat ik nuttig vond. Met dezelfde gedrevenheid, maar nu toegespitst op iets wat ertoe deed. Mijn sponsor destijds zei toen: ‘Waarom pas jij jouw zakelijke geschiedenis niet toe in je werk en ga je Jim (Geduld) ondersteunen?’ Dat heb ik toen gedaan. Vanuit daar zijn alle ballen gaan rollen. Ik startte mijn eigen bedrijf in 2013, en van het een kwam het ander. Maar het hoeft niet altijd zo te gaan. Zo kun je ook mensen helpen in je (kerk)gemeenschap, of je bent een krachtige spreker in je eigen meeting.”
Peggy-Sue spreekt regelmatig over spiritualiteit. Zowel in haar werkveld, met cliënten maar ook in het dagelijkse leven voor eigen toepassing. “Sinds ik in herstel (van verslaving) ben, ben ik me veel gaan verdiepen in spiritualiteit, en wat het precies voor mij in praktische zin betekent. Vanuit de 12-stappen staan we in ieder geval open voor een Hogere Macht (stap 2 & 3). Toen een vriendin van mij overleed in 2013, ging ik zoeken naar een diepere zingeving van het leven. Hierdoor is mijn verbinding met alles wat is, en mijn intuïtie nog sterker geworden.
Sindsdien houd ik me nog veel meer bezig met spiritualiteit en weet ik gewoon dat er meer is. Ik mediteer en bid met regelmaat. Het concept God vind ik heel groot, dus vraag ik Engelen me bij te staan. Dat voelt voor mij veel meer als het vragen voor hulp aan een vriendelijke energiebron die ik niet kan zien. Ik begrijp niet hoe het er exact uitziet, maar dat we niet alleen zijn weet ik zeker. Begrijpen hoef ik het ook niet, ik weet dat het werkt.”
En, daarbij, moet ik zeggen, voor mij werkte het zo. Ik had het nodig om me verbonden te voelen met het oneindige, of met “De Bron”. Pas toen had ik het idee dat alles wat ik hier doe, zinvol is. Dit is mijn interpretatie, en hoe ik er mee omga. Ik hoop er nog verder in te groeien, en ik hoop het waar nodig over te kunnen brengen op onze verslaafde cliënten en hun families. Maar het moet behapbaar blijven. Ik kan en wil niemand forceren. Ik stip het regelmatig aan, als het aanslaat gaan we er wat dieper op in, als ik merk dat men er niet lekker bij voelt, laat ik het los. Het is té persoonlijk. Het laatste dat ik er nog over wil zeggen is dat het eerder wetenschappelijk is, kwantumfysica, denk Einstein, dan iets zweverigs. Bovendien, een andere wetenschapper psychiater en psychoanalyticus Carl Jung (1875-1961), heeft ons juist op dit pad gebracht, “Spiritus Contra Spiritum”. Dit verhaal vertel ik een keer in een Blog.
DOELEN EN DROMEN
Volgens Peggy-Sue zijn er zeker wel een aantal klinieken die goed behandelen, maar zelf heeft zij nog wel een doel hierin. Zo wil ze o.a. meer de familie bij een behandeltraject betrekken. Volgens haar zijn alle betrokken familieleden van de verslaafde in meer en mindere mate aangetast door de ziekte verslaving, en is hun herstelproces zeker van groot belang, voor hen zelf en ook voor de verslaafde. Daarnaast vindt ze dat er meer aandacht aan co-morbiditeit in het klinisch behandel traject gegeven moet worden. Dus in parallel behandelen: de verslaving, en het struikelblok voor herstel ernaast (de dubbele diagnose). Verder hoopt Peggy-Sue op nog meer spirituele toepassingen naast de reguliere behandelingen, vooral haar begrip daarin. Ze doelt daarbij op behandeling op energetisch niveau. “Ik begrijp dat mensen dit zweverig vinden, alhoewel ik eerlijk gezegd niet eens weet wat ze precies bedoelen met zweverig. Ik ben enorm praktisch en “down-to-earth”, maar waarom zou ik daarnaast niet dit stukje magie, wat we cadeau krijgen als we erom vragen, toepassen? Over 10 of 20 jaar zal het veel gebruikelijker zijn, vermoed ik. Het is wel ‘toekomstmuziek’, want niet iedereen is hier al klaar voor.”
Een concreet doel voor 2019 heeft Peggy-Sue zeker: het hebben van een eigen behandelcentra.
“Er staat veel op de planning, maar ‘first things first’. Dit jaar gaan we eerst goed afronden; we hebben met een zeer klein team mooie trajecten neergezet. Er moet nog heel veel gebeuren, maar ik en het team hebben er het volste vertrouwen in.
Nu maar eerste even voor de buis gaan zitten met een kopje thee;-), dinsdagavond 30 oktober en de 7 dinsdagen daarna, eerst 20:30 RTL 4 ‘Verslaafd!’ daarna 21:30 ‘Het Rotterdam Project’.